Odbyło się kolejne z zaplanowanych spotkań Kandydatów w ramach kursu lektorskiego. Poruszone zostały następujące tematy:

• Księgi czytań liturgicznych.
  
  
• Pismo św. w Liturgii Słowa Bożego.- ks. Grzegorz
  
  
•  Postawy i gesty liturgiczne. Posługi i funkcje we Mszy św. Strój Lektora.- ks. Stan
  
  
• Czy dobrze czynię, że wierzę? Co mnie przekonuje, że Bóg istnieje? Praca nad sobą. Potrzeba i znaczenie świadectwa o Chrystusie.- ks Kamil

Spotkanie rozpoczęło się o gdz. 10.00 poprowadzone dynamicznie z zastosowaniem środków audiowizualnych. Następnie udaliśmy się na stołówkę gdzie poczęstunek przygotowały Panie Halinka i Adelka z Klubu Seniora na ciepło a jakże. Po posiłku udaliśmy się do kościoła na warsztaty mikofonowo - dykcyjne i po nich ruszyli wszyscy do swoich parafii, ks. Marek zdążył po swoich. Atmosfera typowo męska i liturgiczna do zobaczenia 20 lutego.
Króluj nam Chryste!

Księgi liturgiczne

W kształtowaniu się ksiąg liturgicznych możemy wyróżnić kilka etapów. Pierwszym z nich jest etap improwizacji. Był to okres (do IV w.), kiedy tworzono modlitwy w trakcie sprawowania Liturgii i nie stosowano żadnych ksiąg. Od IV w. zaczęto już spisywać teksty pewnych modlitw na oddzielnych kartach zwanych libelli, które później znalazły się w sakramentarzach - księgach przeznaczonych dla biskupów i kapłanów, służących do sprawowania Eucharystii i sakramentów. Wypadałoby tutaj wymienić Sakramentarz Weroneński (V/VI w.), Sakramentarz Gregoriański (VI w.) i Sakramentarz Gelazjański (VIII w.). Z tego też okresu pochodzą pierwsze lekcjonarze - księgi zawierające teksty Pisma Świętego i antyfoniarze, które zawierały teksty do śpiewu, a także Ordines Romani (księgi zawierające przepisy dotyczące sprawowania poszczególnych czynności liturgicznych; ponieważ były pisane kolorem czerwonym nazywano je potocznie rubrykami - od łac. ruber - czerwony).
Kolejnym etapem było łączenie istniejących pojedynczych ksiąg w pewną całość. Najpierw łączono teksty mszalne z rubrykami, co dało w ostateczności Mszał Rzymski - Missale Romanum. Później, ok. X wieku, ukształtował się pontyfikał - księga zawierająca czynności zarezerwowane dla biskupa, a w XII w. rytuał - zawierający z kolei czynności przypisane kapłanowi, a także brewiarz (od brevis - krótki) - Liturgia Godzin.
Sobór Trydencki (1545-63) zmierzał do ujednolicenia Liturgii w całym Kościele. Po reformie, w latach 1568-1613, wydano kolejno: brewiarz, Mszał Rzymski, Martyrologium - żywoty świętych, Ceremoniał biskupi, pontyfikał i rytuał. Księgi te z niewielkimi zmianami obowiązywały w Kościele aż do naszych czasów. Ostatnim etapem kształtowania się ksiąg liturgicznych była reforma Soboru Watykańskiego II.
Dziś w Kościele katolickim używa się następujących ksiąg:

1. Mszał Rzymski. Jest to najgrubsza i największa księga liturgiczna, która służy kapłanowi do odprawiania Mszy św. Podzielona jest na Msze okresów liturgicznych, Msze własne o świętych, Msze wspólne, Msze obrzędowe, Msze w różnych potrzebach, Msze wotywne, Msze za zmarłych. Pośrodku między Mszami okresów liturgicznych a Mszami własnymi o świętych zostały umieszczone części stałe Mszy św.

2. Lekcjonarz. Obejmuje siedem tomów: I - Adwent i Boże Narodzenie, II - Wielki Post i Wielkanoc, III - czas „w ciągu roku” (tygodnie 1-11), IV - czas „w ciągu roku” (tyg. 12-23), V - czas „w ciągu roku” (tyg. 24-34), VI - czytania w Mszach o świętych, VII - czytania w Mszach obrzędowych, okolicznościowych, wotywnych i za zmarłych.

3. Pontyfikał Rzymski. Obejmuje:

- obrzędy bierzmowania,
- obrzędy święceń (biskupa, diakonów i prezbiterów),
- obrzędy wprowadzenia w posługę lektora i akolity,
- obrzędy błogosławienia opata i ksieni,
- obrzędy błogosławieństwa Oleju katechumenów, chorych i Krzyżma,
- obrzędy dedykacji kościoła,
- obrzędy ustanowienia nadzwyczajnych szafarzy Eucharystii.

4. Rytuał Rzymski. Obejmuje:

- obrzędy chrztu dzieci,
- obrzędy wtajemniczenia chrześcijańskiego dorosłych,
- obrzędy pokuty,
- obrzędy Komunii św. i kultu Eucharystii poza Mszą św.,
- obrzędy sakramentu małżeństwa,
- obrzędy sakramentu chorych,
- obrzędy profesji zakonnej,
- obrzędy konsekracji dziewic,
- obrzędy pogrzebu,
- obrzędy egzorcyzmów,
- obrzędy koronacji obrazów Najświętszej Maryi Panny,
- księgę błogosławieństw,
- Graduale simplex,
- ceremoniał biskupów.

5. Liturgia Godzin (brewiarz). Składa się z czterech tomów (I - Adwent, Boże Narodzenie, II - Wielki Post i Wielkanoc, III, IV - czas „w ciągu roku”). W ubiegłym roku wydano jeszcze tzw. Tom dodatkowy (Td) przeznaczony na wakacje, a zawierający teksty wyjęte z tomu III i IV.

Dla wszystkich niedowiarków, tych którzy zwątpili w kościół, religię i Boga. Dla mocno stąpających po ziemi zatwardziałych ateistów i dla normalnych ludzi, którzy utracili wiarę. 10 powodów dlaczego warto wierzyć w Boga.

1. Fajnie się żyje z przeświadczeniem, że jednak po śmierci czeka nas coś więcej. Jakie życie było by bez sensu jakby wszystko miało się skończyć. Czyli wszystko co robimy nie ma znaczenia, umrzemy i koniec, to wszystko, całe życie harowałem, bawiłem się, kochałem i umarłem po nic?

2. Bóg jest wszechmogący dobrze mieć takiego Gościa po swojej stronie.

3. Bóg kocha wszystkich ludzi. Żyjesz w samotności od lat, zwaliłeś swoje życie, nikt cię nie lubi, ale ciągle masz kogoś kto cię kocha bez względu na wszystko. Czy taka myśl nie uskrzydla?

4. Masz do kogo się modlić. Gdy jest naprawdę źle, świat wali ci się na głowę, masz kogoś do kogo możesz się zawsze zwrócić. Ktoś kto cię wysłucha i nie będzie chciał niczego w zamian.

5. Tylko Bóg wybacza. Zrobiłeś coś okropnego, cały świat cię potępia, ale wiesz że jest ktoś kto ci wybaczy. Wystarczy, że szczerze będziesz żałował swoich czynów, a On ci wybaczy. Czy chociaż dla tej jednej myśli, nie warto wierzyć w Boga?

6.Wiara czyni cuda. Pewni słyszałeś to wielokrotnie, czy nie lepiej w coś wierzyć i dać sobie szansę na cud, niż olać sprawę i takiej szansy nigdy nie dostać?

7. Papież Franciszek wierzy w Boga, jest jego namiestnikiem na ziemi i jest równym gościem. Czy nie jest dobrym wzorem do naśladowania?

8. Nadzieja za życia i po śmierci realizacja.

9. Co ci daje brak wiary?

10. Nie oszukujmy się, nie wierzysz w Boga bo patrzysz na księży pedofilii, alkoholików, zachłannych i nie dostrzegasz, że są ludźmi takimi jak ty. Człowiek popełnia błędy, tylko Bóg jest doskonały.

A jak powinno wglądać to zjawisko to powiedzieliśmy na warsztatach i jeszcze były ćwiczenia dla dobra wiernych i piękna liturgii.

BYWAJCIE !!/

Zdjęcia w galerii