Zewnętrzny gest posypania głowy popiołem tylko symbolizuje to, co ma się dokonać wewnątrz człowieka. Jeśli nasz post sprowadza się tylko do tych zewnętrznych gestów, trudno nam będzie przeżyć prawdziwą radość wyzwolenia, do której post ma prowadzić. Tak na marginesie,

jaki sens ma odmawianie sobie papierosów, jeśli po zakończeniu postu wraca się do nich ze zdwojoną tęsknotą? Czy chodzi tylko o to, żeby udowodnić sobie, że potrafię wytrwać w postanowieniu? Mam być strażnikiem grobu Jezusa jak nie było mnie na rekolekcjach; niedzielnej Mszy św.; drodze krzyżowej -no nie wybacz, ale daruj sobie.

40 dni wielkiej szansy przed nami by jak baranek w naszej dekoracji uwikłany w zarośla tarniny wyplątać się z grzechów naszych i owocnie przeżyć Zmartwychwstanie Jezusa.

Wyruszając dzisiaj pokutną drogą Wielkiego Postu wiodącą ku radości Zmartwychwstania, pozwólmy Chrystusowi, by przemienił nas wewnętrznie i nie pozwolił zatrzymać się tylko na zewnętrznych formach ascetycznych, niemających realnego wpływu na nasze wnętrze.

A zapominałbym:

- uczęszczasz na katechezę

- jesteś zawsze przygotowany

- odmawiasz pacierz rano i wieczorem

- robisz rachunek sumienia wieczorny codziennie

- nosisz medalik a może krzyżyk

- jakie masz aplikacje katolickie

- a Msza św. niedzielna i świąteczna

- robisz coś ze względu na Boga

- znasz zwrot – Bój się Pana Boga