Lektorzy 2019-2020
Kurs lektora w dekanacie siedliskim.
Lektor – posługa w Kościele Katolickim wiążąca się z odczytywaniem podczas Mszy św. i nabożeństw czytań z Pisma Świętego, z wyjątkiem Ewangelii (tutaj wyjątek stanowią: Niedziela Palmowa i Wielki Piątek, kiedy lektor może odczytać Ewangelię, nie prosi wówczas kapłana o błogosławieństwo). Ponadto lektor może odczytywać modlitwę powszechną podczas liturgii. Jeśli nie ma kantora, lektor wykonuje (może zarówno odśpiewać, jak i odczytać) psalm responsoryjny. W czasie procesji na wejście może ponadto wnieść Księgę Ewangelii – Ewangeliarz.
Niekiedy, zważywszy na okoliczności, dopuszcza się możliwość sprawowania tych czynności podczas liturgii przez świeckich, nie będących ustanowionymi do tego przez władze kościelną. Wówczas lektorom powierza się troskę o prawidłowe przygotowanie tych osób.
Zadania Lektora
„Wszyscy wierni, zgodnie z własną pozycją, winni starać się prowadzić życie święte, przyczyniać się do wzrostu Kościoła i ustawicznie wspierać jego świętość”. (Kodeks Prawa Kanonicznego kan. 210)
Pięć przykazań lektora:
-
Lektor poznaje i rozważa Słowo Boże i stara się prowadzić życie według niego.
-
Lektor starannie przygotowuje się do liturgii przez modlitwę, a także ćwiczy tekst czytań.
-
Lektor dba o czystość swojej duszy przez regularną spowiedź. Pilnuje czystości swojego języka.
-
Lektor świadczy o Chrystusie w swojej codzienności, przez postępowanie, postawy i sumienne wypełnianie swych obowiązków.
-
Lektor jest przykładem dla innych, młodszych ministrantów. Swoim życiem zachęca wszystkich do naśladowania wzorców zawartych w Słowie Bożym.
Do zadań lektora należy:
Karate
Karate Kyokushin
Lectio divina
"LECTIO DIVINA" - CZYTANIE DUCHOWE
Dzień Babci i Dziadka w dniu Chorego -11- II-2020
„<<Niewiasto Oto syn Twój (…) Synu oto Matka twoja>>.
I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie”
Te słowa testamentu Jezusa rzucają głębokie światło na tajemnicę krzyża. Nie jest on beznadziejną tragedią, ale miejscem, gdzie Jezus ukazuje swoją chwałę i przekazuje swoją ostatnią wolę miłości.
Mówiąc o cierpieniu nie sposób przejść obojętnie obok największego świadka cierpienia naszych czasów, jakim był Jan Paweł II. To właśnie papież – Polak, który w czasie swego 27- letniego pontyfikatu i 84-letniego życia był mocno naznaczony stygmatem cierpienia i dotknięty licznymi schorzeniami i chorobami, napisał piękne słowa na temat cierpienia: „Cierpienie ma sens. Cierpienie nie jest karą za grzechy ani odpowiedzią Boga za zło człowieka. Człowiek dotknięty chorobą pyta samego siebie:<< Dlaczego ja muszę znosić ból?!(…)Można je zrozumieć tylko i wyłącznie w świetle Bożej miłości, która jest ostatecznym sensem wszystkiego, co na tym świecie istnieje”. Jan Paweł II uczył nas jak godzić się z doświadczeniem i cierpieniem. Pracował do końca swoich dni, dopóki nie przeszkodziła mu całkowicie choroba. Zawierzył swoje cierpienie i chorobę Bogu i wszystko oddał Jego Woli. Papież podkreślał niejednokrotnie, jak ważna jest akceptacja wieku – TOTUS TUUS w starości i cierpieniu. Mówił: „Starość wieńczy życie. Jest czasem żniw: tego, czego się nauczyliśmy, co przeżyliśmy; a także tego, co wycierpieliśmy i wytrzymaliśmy”. Papież po zamachu na jego życie w 1981 roku bardzo zjednoczył się z ludźmi chorymi i cierpiącymi. Dlatego w czasie spotkania z chorymi w Bazylice Mariackiej w Gdańsku wypowiedział pamiętne słowa: „Wy jesteście moją siłą. Kiedy na was patrzę moja siła w Was. Wasze cierpienie jest SKARBEM dla Chrystusowego Kościoła”.
Prośmy gorąco o siłę w cierpieniach i chorobie oraz o pełną zgodę na wypełnianie woli Boga w naszym życiu: