Pięknie obchodziliśmy u nas wraz z rodzicami i dziadkami z Mszą św. i spotkaniem przy stole; a ksiądz z deka się rozgadał, ale dało się słuchać

„Życie to temat dany nam od Boga do wypracowania - pisał kiedyś pewien młody człowiek. Jedni robią z niego komedię, inni tragedię, jeszcze inni bezmyślny głupi film, ale ja chciałbym z mojego życia uczynić hymn radości ku czci Boga, mimo że wokół mnie tyle zła i podłości”. Życie to temat. My uczący, czy to w szkołach podstawowych, gimnazjach, liceach, czy uniwersytetach, też mamy swój życiowy temat. Jakże ważny i odpowiedzialny. Ale też naszym zadaniem jest, aby tym młodym, z którymi przyszło nam iść przez życie, pomóc odkryć ich własny temat i wskazać im, jak ten temat wypracować  w sposób sensowny i piękny. To jest owo zadanie, które się kryje w tym wezwaniu: „Nauczycielu dobry”. Chodzi o wychowanie, o to, by pomóc młodemu człowiekowi swoim słowem, życzliwością, nade wszystko stylem życia, odczytać właściwy temat jego życia. „Wychowanie, jak pisał kardynał Maria Martini SJ (ur. 1927), nie jest zadaniem do wykonania w tzw. wolnym czasie, jako dodatek do innych zajęć. Jest to fundamentalny obowiązek, wręcz bitwa do wygrania, która powinna angażować całą siłę i energię zarówno rodziców jak i wy-chowawców”. Czym jest więc wychowanie? „Wychowa-nie to przykład i miłość, więcej nic”, pisał niemiecki pedagog, czołowy kreator wychowania przedszkolnego, Fridrich Fröbel (1782-1852).

***

8 października w ramach miesiąca papieskiego jak co roku od 13 lat odbył się Zlot ekologiczno-edukacyjkno-plastyczny. Tematem była encyklika Dives in Misericordia" wpisująca się tematycznie w rok liturgiczny ogłoszony przez Ojca św. Franciszka. Tematem z dziedziny ekologi były konie i ich rola w życiu i historii człowieka. Przybyło 9 drużyn czteroosobowych z Majdanu Zahorodyńskiego; Chojna; Wólki Kańskiej, Biskupic; Siostrzytowa i Dorohuczy. W przepięknej atmosferze wysłuchaliśmy poezji i prozy, podziwialiśmy prace plastyczne a wspólnym dziełem był rysunek „ Kasztanki J. Piłsudskiego” Po obiedzie odbyła się tematyczna prezentacja multimedialna przygotowana przez P. Annę Dyr naszej Szkoły JPII. Jurorzy wręczyli nagrody i dyplomy i udali się wszyscy do swoich domów by miłosierdzie głosić i nim się dzielić.

W czasie Sercańskich Dni Młodych byliśmy "Skazani na Miłość" doświadczyliśmy, że od Boga nie da się uciec, zamknąć na Niego oczy, że będzie on stał i pukał do naszych drzwi, że będzie czekał i z cierpliwością nas szukał, za nami gonił. Ale słowo "Skazani", to trochę prowokacja...nikt z nas nie jest skazany na Boga, bo choć on jest "Wszechmogący, to czasami wygląda tak jakby nic nie mógł" (ulubiony cytat z filmu "Anioł w Krakowie"). Boga, Jego obecność w naszym życiu, przyjaźń z nim, każdy z nas może w swojej wolności wybrać, zdecydować się, podjąć wędrówkę z Bogiem u boku. Czy jest łatwe? Pewnie nie, pewnie nie zawsze...ale osiągalne, jak osiągalne są górskie szczyty. Potrzeba cierpliwości, wytrwałości, odrobinę zadbania o siebie, wysiłku....a przede wszystkim wiary, że warto. Zapraszamy na wędrówkę na górski szczyt...kto wie może właśnie tam spotkasz Boga i siebie!

Mamo – Tato
Dziękuję, że ze mną … !?

Żyjesz naprawdę,
gdy zauważasz czyjeś zmęczone oczy
I rumieniec niewinny...
Gdy tęsknisz, bo wiesz,
że do życia sam sobie nie wystarczysz
Gdy wdzięczność jest w twoim życiu...

                                                     / B. Zeman/

„Wierzysz, że Jezus narodził się w betlejemskim żłobie,
lecz biada ci, jeśli się nie narodzi w tobie”

Adam Mickiewicz

Ten króciutki tekst jednego z naszych największych poetów zawsze kojarzył mi się z okresem świąt Bożego Narodzenia. Tak wielu z naszego otoczenia, tak wiele wysiłku wkłada by te dni były wyjątkowe. Przykładając wielką wagę do różnorakich tradycji mających na celu upamiętnienie jednego z najważniejszych wydarzeń w dziejach ludzkości -przyjścia Zbawiciela na świat. Jednak często forma przerasta treść, bowiem w natłoku wszystkiego zapomina się o najważniejszym, o samym Jezusie. W większości wypadków czas ten przypomina przyjęcie urodzinowe, na którym brakuje solenizanta, ba nawet nie stara się Go na to przyjęcie zaprosić. Warto więc wykorzystać ten czas na to, by zbadać swoje priorytety. Zaprosić Jezusa do swojego życia i swoje życie dostosowywać do pragnień jakie On ma.