PIĄTEK –Rozpoczęcie Rekolekcji

9.00 – Dorohucza
11.00 - Nowe Chojno
13.00 – Obiad
15.00 - Ewopole
17.30 – Droga Krzyżowa
18.15 - Dorohucza/z nauką dla młodzieży/

SOBOTA – Dzień Spowiedzi

9.00 – Dorohucza
11.00 – Nowe Chojno
12.15 - Obiad
14.00 – Ewopole
16.00 – Dorohucza

NIEDZIELA – Komunia św. Generalna

9.00 – Dorohucza
11.00 – Nowe Chojno
13.00 – Dorohucza
15.00 -  Ewopole

Motywem przewodnim tegorocznej szopki są śłowa św. Łukasza1,67-79”... dzięki serdecznej litości naszego Boga,z jaką nas nawiedzi z wysoka Wschodzące Słońce, by światłem stać się dla tych, co w mroku i cieniu śmierci mieszkają, aby nasze kroki skierować na drogę pokoju.” Światło -SŁOŃCE od Bożego Narodzenia obejmujące promieniami cały Kościół Chrystusowy przez Chrystusa ; z Chrystusem i w Chrystusie idziemy do Ołtarza na Msze św. a w drugą stronę od Ołtarza z Mszy św. idziemy do naszych domów; miejsc pracy naszego życia dawać świadectwo naszej wiary. To nabiera szczególnego znaczenia i zobowiązania w roku; który ma hasło - WIERZĘ W SYNA BOŻEGO.A na skałach groty znajdziemy cztery sceny ewangeliczne tj. Cud w Kanie Galilejskiej; rozmnożenie chleba i ryb; uzdrowienia i Ostatnia Wieczerza.

W niedzielę 22 grudnia 2013 roku odbył się III Opłatek Wiejski, którego gospodarzem była nasza szkoła im. Jana Pawła II w Dorohuczy

W ten niepowtarzalny wieczór pragnąć nam dla siebie trzeba?
Aby spokój i pokój ogarnął serca nasze
I nastrój świąteczny zagościł w nich także.
Byśmy mogli w ten cichy wieczór wziąć opłatek biały,
Serdecznie go przełamać z kimś bliskim, kochanym.
Z Tym co rok cały szacunkiem i miłością darzyć nam dane się było!
I daru miłości też życzmy sobie nawzajem,
Bo Ci są tylko szczęśliwi, którzy dar ten znają.
Niech przy żywicznym zapachu strojnej choinki
Upłyną piękne chwile polskiej Wigilii,
Ze wspólnie śpiewaną kolędą, upragnionym gościem przy stole,
W kochającym rodzinnym kole.
A Pasterka w świątyni niech dopełnia radości spotkania
przy Eucharystycznym stole.
To nie wspólna kolacja, prezenty i życzenia wyznaczają czas Bożego Narodzenia, ale wewnętrzna przemiana, jaka dokonuje się w człowieku, gdy w jego życie wkracza Chrystus.

  z poważaniem
ks. Stan Gałat

Mikołaj urodził się w Patras w Grecji ok. 270 r. Był jedynym dzieckiem zamożnych rodziców, uproszonym ich gorącymi modłami. Od młodości wyróżniał się nie tylko pobożnością, ale także uczuleniem na niedolę bliźnich. Po śmierci rodziców, swoim znacznym majątkiem, chętnie dzielił się z potrzebującymi. Tak np. ułatwił zamążpójście trzem córkom zubożałego szlachcica, podrzucając im skrycie pieniądze. O tym wydarzeniu wspomina Dante w swoim eposie. Wybrany na biskupa miasta Miry (obecnie Demre) podbił sobie serca wiernych nie tylko gorliwością pasterską, ale także troskliwością o ich potrzeby materialne. Cuda, które czynił, przysparzały mu większej jeszcze chwały. Kiedy cesarz Konstantyn I Wielki skazał trzech młodzieńców Miry na karę śmierci za jakieś wykroczenie, nieproporcjonalne do aż tak surowego wyroku, św. Mikołaj udał się osobiście do Konstantynopola, by uprosić dla swoich wiernych ułaskawienie.